کرونوس کانال دانش و علوم به زبان فارسی – اخبار علمی و تحلیل
کرونوس – یک گروه از مهندسین سرانجام توانستند دلیل ثبات برج کج پیزا با وجود زمین‌لرزه‌های معروف مرکز ایتالیا و گذشت ۶۰۰ سال از زمان ساخت این برج را کشف کنند.
این تحقیقات که توسط دانشگاه روما تره انجام شد با مطالعه بر روی سوابق سازه و فعالیت‌های زمین‌لرزه‌ای و همچنین ویژگی‌های فیزیکی، مکانیکی و شیمیاییِ مصالح به کار رفته در آن، مطالعات قبلی را تکمیل کرده و همچنین خاک و سنگ‌های زیر این بنا را نیز مورد بررسی قرار داد.
نتیجه‌ی این تحقیقات که ماه آینده در شانزدهمین کنفرانس مهندسی زلزله‌ی اروپا اعلام خواهد شد نشان می‌دهد که مقاومت برج پیزا در برابر لرزه‌ها به دلیل پدیده‌ای به نام «برهم‌کنش پویای ساختار خاک» (DSSI) است.
وقتی امواج لرزه‌ای از زیر این سازه می‌گذرند، این بنا به دلیل هماهنگی خارق‌العاده‌ای که بین عوامل مختلف آن همچون ارتفاع (۵۵ متر)، خاک نرمی که در زیر آن قرار دارد و همچنین سختیِ سنگ مرمر که بیشتر قسمت‌های بنا را پوشانده است وجود دارد آسیبی به برج وارد نمی‌کنند.
جورج میلوناکیس از دانشکده‌ی عمران دانشگاه بریستول در بیانیه‌ای گفت: «عجیب این است که همان خاکی که موجب کج شدن برج و قرار گرفتنش در موقعیت سقوط شد، به این برج کمک می‌کند امواج لرزه‌ای را دفع کند.»
ساخت برج ناقوس که در زمین‌های کلیسای جامع Piazza dei Miracoli واقع شده در سال ۱۱۷۳ میلادی آغاز شد. در زمانی که کارگران در حال ساخت طبقه‌ی سوم از ۸ طبقه‌ی این برج بودند، خاک نرمی که بنا روی آن ساخته شده بود (حاوی ماسه، گِل و رس) موجب شد ساختمان شروع به خم شدن کند. در آن زمان، برج به سمت شمال خم شد. معمار بنا (که هویتش همچنان مورد بحث است) تلاش کرد با استفاده از ستون‌ها و هلال‌های سبک‌تر در قسمت شمالی برج، این واقعه را جبران کند. اما پیش از ساخته شدن طبقه‌ی چهارم برج، کار به دلیل آغاز جنگ‌های مذهبی متوقف شد.
وقتی در سال ۱۲۷۲ آب‌ها از آسیاب افتاد، تلاش‌هایی برای ازسرگیری کار ساخت برج ناقوس انجام شد. برج این بار به دلیل حرکت خاک، به سمت جنوب خم شد و با این که مهندسین آن تلاش کردند باز هم زاویه را جبران کنند، مشکلات سیاسی در سال ۱۲۷۸ کار ساخت برج را – که حالا به طبقه‌ی هفتم رسیده بود – دوباره به تعویق انداخت. ساخت طبقه‌ی هشتم برج که به سمت شمال خم شده بود در سال ۱۳۷۰ میلادی به پایان رسید. در حالی که برج به سمت جنوب تمایل دارد، طبقه‌ی هشتم به سمت شمال گرایش دارد که این خود یکی از مسائل اعجاب‌انگیز در مورد این برج است.
پس از تلاش‌هایی که در قرن بیستم و همچنین اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰ برای ثبات‌بخشی به برج انجام شد، خمش این بنا کاهش یافت. امروز، نوک این برج از مرکز پایه‌ی آن ۳/۹ متر فاصله دارد.
