غذای خوش‌نمک دوست دارید؟ احتمالاً معتاد به پلاستیک هستید.

کرونوس – بر اساس مطالعه‌ای جدید، بیش از ۹۰٪ نمک‌های سفره که در سراسر جهان عرضه می‌شوند می‌توانند حاوی میکروپلاستیک باشند. این بدین معنی است که هر فرد بالغ سالانه تقریباً ۲۰۰۰ تکه میکروپلاستیک تنها با مصرف نمک خوراکی مصرف می‌کند.

بنا بر گفته‌ی National Ocean Service طول این میکروپلاستیک‌ها کوچک‌تر از ۵ میلی‌متر بوده (تقریباً در ابعاد یک دانه کنجد) و از تجزیه‌ی پلاستیک‌های بزرگ‌تر حاصل می‌شوند. این تکه‌های پلاستیک همچنین در ابعاد ریزتر در محصولات آرایشی، تمیزکننده‌ها و خمیردندان نیز یافت می‌شوند. آن‌ها آن‌قدر ریز هستند که حتی در صورت ریخته شدن در آب پسماند می‌توانند از فیلترها عبور کرده و راه خود را به آب آشامیدنی باز کنند و در نهایت در بشقاب غذا حضور یابند.

پژوهشگرانی از کره‌ی جنوبی به همراه گروه Greenpeace آسیای شرقی برای یافتن شیوه‌ی نفوذ این میکروپلاستیک‌های مزاحم به نمک خوراکی، توزیع میکروپلاستیک‌های موجود در نمک و میزان زباله‌ی پلاستیکی یافت‌شده در محیط را مورد مطالعه قرار دادند.

در محصولات ۳۹ تولیدکننده‌ی نمک دریایی در ۲۱ کشور جهان در قاره‌های اروپا، آفریقا، آسیا و آمریکا، به غیر از ۳ مورد میکروپلاستیک یافت شد. مقدار میکروپلاستیک در تولیدکننده‌های مختلف متفاوت بود. پژوهشگران در مطالعه‌ی خود نامی از این شرکت‌ها نبرده‌اند اما طبق یافته‌های آنان میزان میکروپلاستیک در نمک تولیدشده در آسیا (به‌ویژه در اندونزی) که یکی از آلوده‌ترین قاره‌ها است مشخصاً بسیار بالا است. دیگر این که نمک استخراج‌شده از دریا بیشترین میزان آلاینده را دارا است. نمک دریایی با استفاده از تبخیر آب دریا به دست می‌آید و با توجه به این که فرایند عمل‌آوری آن بسیار مختصر می‌باشد، مقدار اندکی مواد معدنی و عناصر دیگر (از جمله پلاستیک) در آن باقی می‌ماند. نمک دریاچه و نمک استخراج‌شده از سنگ نمک که از منابع زیرزمینی استخراج می‌شوند نیز حاوی مقادیر قابل توجهی میکروپلاستیک هستند.

تنها در محصولات سه شرکت تولیدکننده‌ی نمک در تایوان (نمک دریایی تصفیه‌شده)، چین (نمک استخراج‌شده از سنگ‌نمک روی زمین) و فرانسه (نمک تصفیه‌نشده دریایی که با استفاده از تبخیر خورشیدی تولید می‌شود) ذرات پلاستیک وجود نداشت.

به دلیل تازگی این‌گونه مطالعات، هنوز تأثیرات مصرف میکروپلاستیک بر بدن شناخته‌شده نیست. بنا بر گزارش برنامه‌ی محیط زیست سازمان ملل، ریزذرات پلاستیک اولین بار ۵۰ سال پیش در محصولات مصرفی ظاهر شدند و از آن پس جای محتویات طبیعی را گرفته‌اند.