[هیأت تحریریه]

توی قرن نوزدهم داروین دنبال کشف این موضوع بود که ما از کجا اومدیم. اون نظریه‌ی تکامل رو معرفی کرد که اکتشافات زیادی تاییدش کردن، اما نظریه‌های دیگه‌ای هم برای توضیح این که ما از کجا اومدیم وجود داره که بعضیاشون در حد نظریه‌ی داروین علمی نیستن، اما هنوز حرفای زیادی برای گفتن دارن. یکی از این نظریه‌ها، نظریه‌ی فضانوردان باستان هست. این نظریه به این می‌پردازه که خدایان ما، موجوداتی فضایی بودن که تخم ما رو روی زمین کاشتند و رفتند و گاهی هم هنوز البته میان سر می‌زنن.

——————————

توی اواسط قرن نوزدهم، هاینریش اشلیمان که از پیشگامان علم زمین‌شناسی بود نظر ما رو به سمت بین‌النهرین جلب کرد. جایی که سومریها ۶۰۰۰ سال پیش در دوره‌ی اوجشون اونجا زندگی می‌کردن. از اون موقع تا الآن هزاران کتیبه‌ی گلی و سنگی از اونجا کشف شده که یه تعدادیشون تا الآن رمزگشایی شدن.

سومری‌ها ۴۰۰۰ سال پیش یعنی ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح از بین رفتن. اونها روی کتیبه‌های بی‌شمارشون از «خدایان» (به صورت جمع) حرف می‌زنن. این خدایان که سومری‌ها بهشون آنوناکی می‌گفتن و توی انجیل هم تقریبن ۲۰ بار با نام آناکین به اون‌ها اشاره شده می‌تونستن پرواز کنن و توی زیگورات‌ها و بین سومری‌ها زندگی می‌کردن. توی این کتیبه، یک آنوناکی به نام اینکی داره هدیه‌ی کشاورزی رو به یه سومری اعطا می‌کنه. آنوناکی‌ها یا خدایان، مثل مردم عادی بودن اما ظاهرن قدشون خیلی بلندتر از مردم عادی بوده.

حمورابی توی کتیبه‌ی قانون‌هاش میگه خدایی به نام شاماش این قوانین رو بهش اعطا کرده (عکس خود کتیبه). به نظر میاد اینم قدش از حمورابی بلندتره.

سومری‌ها جماعت بزرگ و به نسبت پیشرفته‌ای بودن که دستاوردای زیادی داشتن مثل اختراع چرخ، قانون، قراردادها، موسیقی مکتوب، ادبیات، کنگره، ریاضی، نجوم و …. اونا حتا این کتیبه رو داشتن که به نحوه‌ی تولید آبجو می‌پردازه که در نوع خودش بی‌نظیره. اون‌ها همه‌ی این اختراعات رو به خدایانشون نسبت می‌دادن و می‌گفتن خدایان این چیزا رو بهشون دادن.

(عکس جدول سال‌ها و …) شکل‌گیری سومری‌ها و پیشرفت‌هاشون توی تاریخ به نسبت جدید بوده و انگار به صورت ناگهانی شکل می‌گیرن. همه‌ی ادیان به شکلی به هم مرتبط هستن، اما عبری‌ها و سومریان ارتباطشون خیلی جالب بوده. سومری‌ها کتیبه‌ای داشتن به نام Enuma Elish که توش در مورد خلقت حرف می‌زنن. توی این کتیبه اومده که خدایان انسان رو خلق کردن، اولین انسان‌ها آداپو و آدامو بودن و توی باغی به نام عدن خلق شدن که در انحصار آنوناکی‌ها بوده. همین‌طور قابیل برادرش رو می‌کشه و از عدن رونده می‌شه. در مورد زیوسودرا یا همون نوح حرف می‌زنن و سیل بزرگی که روی کوه آرارات قائله‌ش ختم می‌شه و بعد از اون انسانها روی زمین پخش می‌شن. عین این داستان‌ها رو هم سومری‌ها دارن و هم عبری‌ها. خیلی‌های دیگه هم دارن البته. بازم داستانای مشابه بین سومریها و عبری‌ها وجود داره از جمله سارگان شاه سومری که در خفا به دنیا میاد و مادرش از ترس جون بچه‌ش می‌ذاردش توی سبد و میندازدش توی آب. جالبه بدونین انجیل و تورات همه‌ی این داستان‌ها رو به صورت خیلی مختصر آوردن، اما توی کتیبه‌های سومریا این داستان‌ها با جزئیات بیشتری اومده.

(عکس: منظومه‌ی شمسی سومری‌ها) اگه به این عکس دقت کنین، ۱۳ سیاره می‌بینین. اگر ماه، خورشید، نپتون و اورانوس رو سیاره محسوب کنیم، این برداشت از منظومه‌ی شمسی دقیق به نظر میاد. توی سیستم سومریا سیاره‌ی دوازدهم اسمش نیبیرو هست که مدارش با مدار بقیه‌ی سیاره‌ها فرق داشته و هر ۳۶۰۰ سال یه بار به دور خورشید می‌چرخیده. این سیاره خونه‌ی آنوناکی‌ها بوده.

زاخاریا سیچین مورخ که ظاهرا می‌تونسته کتیبه‌های سومری‌ها رو بخونه، توی سال ۱۹۷۶ یه کتاب در مورد نیبیرو نوشته با نام «سیاره‌ی دوازدهم». اینجا مجبورم به این موضوع اشاره کنم که این دانشمند در بین تاریخ‌شناسا و زمین‌شناسا خیلی خوشنام نبوده و خیلی از ترجمه‌هاش از کتیبه‌های سومری مورد قبول عموم قرار نگرفته. اما در بین دانشمندان نظریه‌ی فضانوردان باستان، جایگاه ویژه‌ای داره و همه باهاش حال می‌کنن. اون معتقد بوده خدا در زبان عبری «ال» گفته می‌شده و بعضی وقتا از کلمه‌ی Eloah برای شاعرانه خطاب دادن خدا استفاده می‌شده. و کلمه‌ی elohim که توی کتاب مقدس عبری به اون اشاره می‌شه معنی «خدایان» می‌ده و نه «خدا». قسمت‌های زیادی از داستانی که دارم براتون می‌گم از ترجمه‌های این آقا از کتیبه‌ها و کتاب ایشون هست.

داستان خلقت به نقل از سومری‌ها:

(عکس نقشه‌ی منظومه‌ی شمسی)

بر اساس کتیبه‌های سومری‌ها، یک سیاره به نام نیبیرو که ماه خودش رو داشته و دوره‌ی گردشش به دور خورشید ۳۶۰۰ سال بوده، به نزدیکی سیاره‌های دیگه می‌رسه. ماه این سیاره، به سیاره‌ای به اسم تیامات برخورد می‌کنه و اون رو نصف می‌کنه. یه قسمت از تیامات به مشتری و نصف دیگش به زمین تبدیل می‌شه.

سومری‌ها می‌گن خدایانی که از نیبیرو به زمین می‌اومدن – یا همون آنوناکیها – قیافه و اخلاقشون مثل انسان‌ها بوده. اون‌ها بین سومری‌ها و توی زیگورات‌های مخصوص خودشون زندگی می‌کردن، می‌مردن و حتا کشته می‌شدن. مردم برای این خدایان کار می‌کردن و خدایان تکنولوژی پیشرفته‌ای داشتن. اونا می‌تونستن با وسایلی پرواز کنن، ولی سومری‌ها نمی‌تونستن (عکس New Kingdom Temple). بر اساس کتیبه‌ی انوما الیش، آنوناکی‌ها برای اولین بار ۴۴۵۰۰۰ سال قبل برای گشتن به دنبال طلا و سنگ‌های معدنی دیگه برای سیاره‌ی خودشون به زمین اومدن. اون‌ها جایی وسط خلیج فارس فرود اومدن و بین رودهای دجله و فرات جماعتی رو تشکیل دادن و اسمش رو گذاشتن Eridu که به معنی «خانه‌ی دور» هست. (عکس marshy area)

اولین برنامه‌ی اونا استخراج طلا از خلیج فارس بود که ظاهرن با شکست مواجه می‌شه. اونا بعدن متوجه می‌شن که توی جنوب قاره‌ی آفریقا و در جایی به نام ABSU که به معنی جهان زیرین هست، معادن بی‌شماری از طلا وجود داره. اونا از آنوناکی‌های زیردست خودشون برای کار توی معادن و استخراج سنگ‌های معدنی استفاده می‌کنن و سنگ‌های استخراج شده رو هر ۳۶۰۰ سال از طریق مریخ به نیبیرو می‌فرستادن. اما کار استخراج طلا خیلی سخت بوده و به همین دلیل ۲۵۰۰۰۰ سال قبل، آنوناکیهای کارگر شورش می‌کنن.

انکی یکی از خدایان آنوناکی تصمیم می‌گیره یکی از موجودات روی زمین رو به جای آنوناکی‌های کارگر به کار استخراج معادن بگیره و به همین دلیل، انسان رو توی باغ عدن از موجود دیگه‌ای خلق می‌کنه که بعضیا معتقدن جد ما هوموارکتوس بوده. اونا دنبال کارگری بودن که ساده، مطیع و کاری باشه. توی انجیل عبری که مدت‌ها بعد از سومری‌ها نوشته شده اومده: «… و الوهیم گفت: بگذارید انسان را به شکل خودمان و از نوع خودمان بسازیم.» بعد از چندین بار آزمون و خطا، اونا بالاخره موفق میشن آدامو رو خلق کنن. (عکس: creation of human دقیقه‌ی 47:17). طبق نظریه‌ی فضانوردان باستان، خدایان روی هوموارکتوس‌ها تغییرات ژنتیکی‌ای انجام میدن که اون رو شبیه به انسان می‌کنه. پس طبق داستان سومری‌ها، انسان توسط آنوناکیها و توی باغ عدن خلق شد تا کارای آنوناکیها رو براشون انجام بده.

نظریه‌های دیگه‌ای هستن که معتبرتر از این نظریه هستن، مثل نظریه‌ی تکامل داروین و همچنین نظریه‌ی ذهن دوجایگاهی که به زودی در موردش یه ویدیو می‌سازم. طبق نظریه‌ی فضانوردان باستانی، اهرام مصر و مجسمه‌ی ابوالهول که هنوز نمی‌دونیم چطور ساخته شده هم توسط همین خدایان مهندسی و ساخته شدن.

سومری‌ها مثل خیلی از ملل و فرهنگ‌های دیگه در مورد طوفان نوح هم یه داستان داشتن. ظاهرن شخصی وجود داشته که خیلی عاقل بوده و سیلی رو پیشبینی می‌کنه و به پسرش دستور میده برای دفاع از مخلوقات روی زمین در مقابل سیل، یه کشتی بسازه. بعضی از تاریخ‌شناسا معتقدن ۱۲۵۰۰ سال قبل توی اواخر آخرین عصر یخبندان، وقتی یخهای قطب آب شدن این سیل به وجود میاد و خیلی از انسانها به خاطرش از بین میرن. سومری‌ها جزو اولین ستایش‌کننده‌های نوح هستن.

اما نوح یا جدش ادریس از کجا خبر داشتن که طوفانی در راهه؟ اگه شما فکر می‌کنین جواب علمی این موضوع رو می‌دونین برام بفرستین شاید بشه بر اساسش یه ویدیوی دیگه تولید کرد.

اگه از این ویدیو خوشتون اومده، اون رو با دوستاتون به اشتراک بذارید. مرسی از منبع عظیم انرژیتون و این که اون رو به اشتراک می‌ذارید.

آدرس ویدئو: https://www.youtube.com/watch?v=1PpbdNCmvLk

[نویسنده]

نوشته‌ها