کرونوس – هواداران مصرف ماریجوانا معتقدند مصرف این گیاه و مشتقات آن مزایای متعددی دارد از جمله کاهش دردهای مزمن و عصبی، کاهش حملات مغزی و از میان بردن علائم اضطراب. اما داروهای بسیار اندکی وجود دارند که عاری از اثرات جانبی باشند. پژوهشگران به تعدادی از موارد مشکلساز و نگرانکنندهی مصرف زیاد کانابیس از جمله سندروم استفراغ کانابیس اشاره کرده و نسبت به آنها هشدار دادهاند.
یکی از عواقب بیوشیمیایی و بحثبرانگیز مصرف کانابیس، اختلال شناختی است. تحقیقی که در سال ۲۰۱۶ انجام شد نشان داد مصرف بیشازاندازهی کانابیس طی سالهای متمادی میتواند منجر به ضعف حافظه شود، اما اطلاعات در مورد تأثیرات کوتاهمدت احتمالی هنوز بسیار اندک است. با توجه به این که بسیاری از نوجوانان از ماریجوانا استفاده میکنند، بسیاری از محققان علاقهمندند بدانند آیا عادت به مصرف علف بر توانایی فرد جوان در انجام تکالیف مدرسه یا کار تأثیر میگذارد یا خیر.
رندی شوستر از بخش روانکاوی بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH) تیمی را برای انجام این کار جمعآوری کرد. مقالهی آنها که در مجله روانشناسی بالینی منتشر شده، از این فرضیه پشتیبانی میکند که کانابیس، ظرفیت حافظه را تحت تأثیر قرار میدهد. اما نکتهی دلگرمکننده در تحقیقات آنان این بود که این اختلالات پس از قطع دارو به سرعت از بین میروند.
شوستر در بیانیهای گفت: «یافتههای ما دو نوع شواهد قانعکننده ارائه میدهد. نخست این که وقتی نوجوانان از کانابیس استفاده نمیکنند یادگیری آنان بهتر میشود. دوم – که بخشی از اخبار خوب داستان است – این است که حداقل برخی از مشکلات مرتبط با استفاده از کانابیس دائمی نیستند و واقعاً پس از توقف مصرف، از بین میروند.»
تیم شوستر برای آزمایش این فرضیه 88 نفر از نوجوانان منطقه بوستون (16 تا 25 ساله) را که دستکم یک بار در هفته از گیاه شاهدانه (کانابیس) استفاده میکردند مورد مطالعه قرار دادند. به نیمی از گروه گفته شد که برای ۳۰ روز به طور کامل مصرف انواع مشتقات کانابیس را متوقف کرده و از نیمهی دیگر گروه خواسته شد در مصرف خود تغییری ایجاد نکنند. از شرکتکنندگان به طور مداوم آزمایش ادرار گرفته شد تا صحت گفتههای آنان مشخص شود.
محققین برای مطالعه روی توجه و حافظهی افراد، پیش از مصرف کانابیس یک آزمون شناخته شده و بسیار متداول را روی آنان انجام داده و این آزمون را یک بار در هفته و به مدت چهار هفته ادامه داد. پس از تجزیه و تحلیل نتایج، محققان دریافتند یادگیری کلامی در افرادی که ماریجوانا را ترک کرده بودند بهبود قابل ملاحظهای در مقایسه با سطح پایه داشته و این بهبودی در طی روزهای بعد حتی ارتقا نیز یافت. در کاربرانی که به مصرفشان ادامه داده بودند بهبودی به این شکل مشاهده نشد. علاوه بر این، امتیاز تست حافظهی ترککنندگان طی هفتههای اول، دوم و سوم از شروع آزمون بهتر از مصرفکنندگان بود. میزان دقت و تمرکز در هیچ یک از دو گروه مصرفکنندگان و ترککنندگان با دیگری تفاوتی نداشت.
شوستر گفت: «توانایی یادگیری یا ایجاد نقشه برای اطلاعات جدید، که یک جنبهی حیاتی جهت موفقیت در کلاس درس است، با قطع کامل مصرف کانابیس بهبود یافت. یادگیری مصرفكنندگان جوان کانابیس كه مصرف مداوم این گیاه را ترک میکنند بهتر شده و به اين ترتيب پيشرفت تحصيلی بهتری برای آنان حاصل میشود. با توجه به نتایج این یافتهها ما میتوانيم با اطمينان بگوييم كه ترک مصرف ماری جوانا به جوانان در یادگیری كمك کرده و مصرف ادامهدار آن در روند یادگیری اختلال ایجاد میکند.»
بنا بر اعلامیهی مطبوعاتی MGH، دو آزمایش تکمیلی دیگر در مورد این تحقیق در حال انجام است. یکی از این دو آزمایش تواناییهای شناختی افراد سنین 13 تا 19 سال را مورد بررسی قرار داده و با افرادی که هرگز از دارو استفاده نکردهاند، مقایسه میکند. دیگری جوانانی را مورد مطالعه قرار میدهد که محصولات ماریجوانا را برای دورههای طولانیتری ترک میکنند.
سلام
برنامه های خوب علمی بوده ومطالب ارزنده درینجا دریافتم ، تشکر از اینکه این ویبسایت را ساختید
سلام.
بسیار ممنونم از زحماتی که می کشید.
توی چندتا از مقاله ها دیدم که از اصطلاح روانکاوی استفاده کردید، مثلا در این مقاله به بخش روانکاوی بیمارستان عمومی ماساچوست اشاره کردید… شاید به نظر خواننده ای که در حوزه ی روانشناسی تحصیل نکرده این مسئله اصلا مطرح نباشه، اما برای ترجمه ی صحیح تر بهتره که این واژه اصلاح بشه، چون اینطور بخشی در هیچکدوم از بیمارستان های آمریکا وجود نداره. حدس میزنم که واژه ی اصلی بخش روانشناسی یا بخش رواندرمانی بوده باشه…
به هر حال از تلاشتون بسیار متشکرم.