کرونوس کانال دانش و علوم به زبان فارسی – اخبار علمی و تحلیل
کرونوس – بهار امسال، پلیس آمریکا یک مظنون فراری را که به ۱۲ مورد قتل، ۵۱ مورد تجاوز و ۱۲۰ مورد دزدی متهم بود دستگیر کرد – آن هم با استفاده از اطلاعات ژنتیکی که به یمن وجود شرکت‌هایی همچون 23andMe و Ancestry که کیت‌های تست ژنتیکی با استفاده از بزاق دهان ارائه می‌دهند در دسترس عموم قرار دارد. با این که او هرگز از این کیت‌های DNA استفاده نکرده بود، چند عضو دور خانواده‌ی او از آن‌ها استفاده کرده بودند و همین به کارآگاهان امکان این را داد که DNA آن‌ها را با DNA کشف شده از محل وقوع جرم مقایسه و قاتل را شناسایی کنند.
اما این تنها یک مورد اتفاقی نبود. مقاله‌ی جدیدی که در ساینس منتشر شده نشان می‌دهد هویت ۶۰٪ از ساکنین آمریکا که نَسَب اروپایی دارند با استفاده از DNA خانواده‌های دور و نزدیکشان به شیوه‌ای مشابه قابل ردیابی است، حتی اگر اطلاعات DNA خودشان در هیچ پایگاه داده‌ی ژنتیکی ثبت نشده باشد.
این کار با استفاده از روشی به نام جستجوی خانوادگی دوربُرد انجام می‌شود که محققین به کمک آن می‌توانند اطلاعات DNA فرد ناشناس را با اطلاعات DNA خانواده‌ی دور او مقایسه کنند. ارتباطات یافت شده تا حد زیادی به تشخیص هویت فرد ناشناس کمک می‌کند. از اسفند سال گذشته پلیس توانسته است با استفاده از این روش دست‌کم ۱۳ پرونده‌ی جنایی را به سرانجام برساند که مهم‌ترین آن‌ها پرونده‌ی کسی بود که به قاتل طلایی ایالتی (Golden State Killer) مشهور شده بود و هویت او به مدت ۴۴ سال ناشناس مانده بود.
بیش از ۱۵ میلیون آمریکایی با استفاده از این کیت‌های مصرف شخصی، اطلاعات ژنتیکی خود را وارد پایگاه‌های داده‌ی اطلاعات ژنتیکی کرده‌اند. با توجه به این که روزانه افراد بیشتری از این کیت‌ها استفاده می‌کنند، تعیین هویت افراد با استفاده از اطلاعات ژنتیکی نزدیکانشان ساده‌تر خواهد شد. درواقع اگر تنها دو درصد از جمعیت اطلاعات ژنتیکی خود را ثبت کرده باشند، می‌توان هویت چندین پسرخاله، پسرعمو، دخترخاله و دخترعموی بیشتر افراد را تعیین کرد.
یانیو ارلیک، استاد دانشگاه کلمبیا و کارمند یکی از شرکت‌های توزیع‌کننده‌ی کیت‌های DNA به نام MyHeritage به بلومبرگ گفت: «ما به زودی به جایی می‌رسیم که با استفاده از این تکنیک بتوان هویت هر شخصی را شناسایی کرد.»
تعیین هویت و دستگیری قاتل زنجیره‌ای در کالیفرنیا به ما نشان می‌دهد جستجوی خانوادگی دوربرد تا چه حد می‌تواند برای نظام پلیسی مفید باشد؛ اما در عین حال پرسش‌هایی جدی در مورد مسأله‌ی محرمانگی مطرح می‌کند. هویت شما ممکن است تنها به دلیل این که چهار پسرخاله دورتر از شما که هرگز او را ندیده‌اید تصمیم گرفته باشد یکی از این تست‌های DNA بدهد، قابل ردیابی باشد.
