کرونوس – پس از آن که گروهی از پژوهشگران موفق شدند نوع ضعیفشدهای از واکسن HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) را بسازند که از نظر کارکرد مثل گونهی قویتر آن بود، برنامهی بردن این واکسن به آزمایشات کلینیکی یک قدم به تحقق یافتن نزدیکتر شده است.
دانشمندان طی سالهای گذشته تلاش داشتند واکسنی برای ویروس نقص ایمنی میمونی (SIV) بسازند که بسیار شبیه HIV بوده اما روی میمونها تأثیر میگذارد. این واکسن از روی نسخهی تغییر داده شدهی سیتومگالوویروس (=ویروس بسیار بزرگ) تبخال معمولی ساخته شده که پروتئین SIV تولید میکند.
بر اساس مطالعاتی که در گذشته انجام شده است، بدن میمون رزوس که این واکسن بر روی آنها آزمایش شده بود، یاد گرفت که با این پروتئینهای SIV مبارزه کرده و از خود نسبت به ویروس SIV مقاومت نشان داد.
با این حال، قبل از این که هر واکسنی بتواند روی انسان آزمایش شود باید اثر آن تخفیف یابد تا امکان پخش شدن در بدن انسان را نداشته باشد. سیتومگالوویروسهایی که اثر آنها تخفیف نیافته باشد میتوانند برای کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و همچنین زنان حامله بسیار خطرناک باشند.
پژوهشگران برای تضعیف کردن این ویروس، یک ژن با نام Rh110 را حذف کردند که این باعث شد ویروس نتواند خود را طی روندی که چرخهی لیتیک نام دارد بازتولید کند. این نوع از واکسن وقتی روی میمونهای رزوس آزمایش شد ۱۰۰۰ بار کمتر از نسخهی تخفیف نیافته امکان پخش شدن در بدن داشت. همچنین در فضولات میمونها هم مشاهده نشده و به دیگران نیز قابل سرایت نبود.
این واکسن توانسته است در ۵۹٪ از موارد با همان قدرت ویروس اصلی، SIV را در میمونها از بین ببرد و همچنین دوام بالایی دارد: ۹ نفر از ۱۲ میمون واکسینه شده تا سه سال بعد از تزریق نسبت به SIV مصون بودند.
نتایج این مطالعات در دو مقالهی متفاوت در نشریهی Science Translational Medicine به انتشار رسیده است. با این که آزمایشات کلینیکی بر روی انسانها میتواند تا سالها به طول انجامد، این پژوهش جهشی عمده به سمت تولید واکسن ایمن و مؤثر ایدز میباشد.