کرونوس کانال دانش و علوم به زبان فارسی – اخبار علمی و تحلیل
یک مقاله که روی Scientific Reports منتشر شده اعلام کرده است که لایسرجیک اسید دی‌اتیل‌آمید (LSD) ممکن است بتواند به مغز نوعی هارمونی ببخشد و در بهبودی بیماری‌های ذهنی مؤثر باشد. این تحقیق، تأثیر ال‌اس‌دی بر روی فعالیت مغزی را با استفاده از روش‌های ریاضی مورد مطالعه قرار داده است.
محققین با استفاده از یک تکنیک نوین در عکس‌برداری مغزی و با استفاده از اطلاعات fMRI مربوط به ۱۲ شرکت‌کننده در یک آزمایش توانستند تأثیر LSD بر انواع ارتباطات مغزی را بررسی کرده و درنهایت به این نتیجه برسند که این ماده احتمالاً می‌تواند در بهبودی اختلالات مغزی مفید باشد.
یکی از نویسندگان این مقاله به PsyPost گفت: «ما از نوعی روش جدید در تحلیل اطلاعات استفاده کردیم که در آن اطلاعات fMRI رمزگشایی شده و به ما اجازه می‌دهد فعالیت‌های نورون‌های مغزی را به شیوه‌ی جدیدی مورد مطالعه قرار دهیم.»
آنان به این نتیجه رسیدند که وقتی داوطلبین LSD مصرف کرده باشند، مغز آن‌ها نوعی هارمونی غیرشانسی به شکل امواج ایجاد می‌کند. بر اساس نتیجه‌ی این تحقیقات، مناطقی از مغز که در حالت عادی با هم در ارتباط نیستند، تحت تأثیر LSD با هم ارتباط برقرار می‌کنند.
با توجه به این که قبلاً نشان داده شده بود مصرف LSD پاسخ حسی به موسیقی بی‌کلام را بیشتر می‌کند، به برخی از داوطلبین این آزمایش پس از پخش کردن موسیقی، دوزهایی از LSD داده شد. مشخص شد که شنیدن موسیقی، تأثیر LSD را بیشتر کرده و تأثیری همانند «بداهه‌نوازی در موسیقی جاز» را القا می‌کند.
به نظر می‌رسد مواد روان‌گردانی همچون LSD می‌توانند الگوهای فعالیت مغزی را گسترش دهند و در مواردی که بیماری مغزی این ارتباطات را قطع کرده باشد، منجر به شکل‌گیری دوباره‌ی آن‌ها شوند. این روند پس از تمام شدن تأثیر LSD از بین می‌رود اما مقدار کمی از این سازمان‌بخشی همچنان در مغز باقی می‌ماند.
بنا بر گزارش Science Alert «مغز با ایجاد راه‌های ارتباطی جدید ممکن است بتواند شبکه‌های جدیدی برای از بین بردن تأثیر ضربات روحی ایجاد کند.»
با این که به دلیل وجود تحقیقات اندک در تأثیرات کامل LSD روی مغز هنوز امکان تجویز آن برای بهبود مشکلات روحی وجود ندارد، این تحقیقِ تحلیلی بسیار جالب به نظر می‌رسد.
نویسنده‌ی این مقاله در مصاحبه‌اش با PsyPost اضافه کرد: «من فکر می‌کنم ما به عنوان یک جامعه‌ی غربی عموماً تمایل داریم اختلالات ذهنی را طبقه‌بندی کرده و پس بزنیم حال آن که روش درست، بررسی آن‌ها به عنوان یک واکنش طبیعی به شرایط غیرطبیعی و نامتعارف است… گمان من این است که این مطالعه گامی بزرگ در جهت درک تأثیرات LSD و روان‌گردان‌های دیگر به شکل انرژی، فرکانس و ترفندهای مغزی می‌باشد.»
