قدیمی‌ترین فسیل انسان در اروپا یک میلیون سال قدمت دارد

کرونوس – مدت‌ها قبل از این که انسان پا به قاره‌ی اروپا بگذارد و از نئاندرتال‌ها در رسیدن به این قاره پیشی بگیرد، گونه‌های باستانی انسان در جنگل‌های انبوه اروپا زندگی می‌کردند. اکنون دانشمندان توانسته‌اند با قطعیت بالایی سن قدیمی‌ترین فسیل انسان را که در اروپای غربی یافت شده به یک میلیون سال تخمین بزنند.

این فسیل‌ها در غارهایی در شمال اسپانیا کشف شده‌اند و قبلاً تصور می‌شد متعلق به گونه‌ای از انسان‌نماها به نام «انسان پیشگام» Homo antecessor باشد که در اروپا زندگی می‌کردند. دانشمندان با بررسی رسوب‌های این فسیل‌ها و همچنین استخوان حیوان‌هایی که در نزدیکی آن‌ها پیدا شده بود، توانسته بودند تخمینی از سن این فسیل به دست دهند، اما اکنون مطالعه‌ای که بر روی Quaternary Geochronology منتشر شده نتایج قطعی‌تری اعلام کرده است.

گروهی از محققین از اسپانیا، فرانسه، چین و استرالیا با بررسی یکی از دندان‌های یکی از فسیل‌ها، قدمت آن را بین ۷۷۲۰۰۰ تا ۹۴۹۰۰۰ سال پیش تخمین زده‌اند. این قدیمی‌ترین انسانی است که در اروپای غربی کشف شده. تعدادی فسیل انسان‌نمای دیگر نیز در نواحی اطراف این فسیل‌ها کشف شده که گمان می‌رود حتی از این نیز قدیمی‌تر باشند و هنوز امکان طبقه‌بندی آن‌ها به هیچ گونه‌ی خاصی وجود ندارد.

گفته می‌شود هومو آنتسسورها اولین انسان‌هایی بودند که پا به قاره‌ی اروپا گذاشتند. انسان‌نماهای باستانی دیگری همچون هومو ارکتوس‌ها قبلاً از آفریقا مهاجرت کرده بوده‌اند اما تصور می‌شود آنان به طرف شرق مهاجرت کرده و از آن‌جا به چین و آسیای جنوب‌غربی رفته بودند و در این کار بسیار موفق بودند.

اما «انسان پیشگام» به جای دیگری مهاجرت کرد. حالا می‌دانیم که آن‌ها یک میلیون سال پیش در اسپانیا بوده‌اند. این بسیار جالب است چون تاریخ آن با تاریخ ردپاهای کشف شده از انسان در خارج از آفریقا مطابقت دارد. این ردپاها که در سال ۲۰۱۳ در ساحلی در انگلستان در ماسه‌ی نرم شکل گرفته بود قدمتی حدود ۸۰۰۰۰۰ سال دارد. این ردپاها یک هفته بعد از کشف توسط امواج دریا از بین رفت.

این امکان وجود دارد که انسان‌های پیشگام آخرین اجداد مشترک ما با نئاندرتال‌ها باشند. البته هنوز دانشمندانی هستند که معتقدند این فسیل‌ها متعلق به گونه‌ی دیگری از انسان‌نماها در خانواده‌ی نئاندرتال‌ها می‌باشد. تنها راه برای پرسش به این پاسخ، پیدا کردن فسیل‌های بیشتر و دستیابی به DNAهای باستانی آن‌هاست.