کرونوس – روزی در بهار سال ۱۹۴۰ جان ویلر، فیزیکدان آمریکایی به ریچارد فاینمن تلفن کرد و به او گفت: «فاینمن من تازه فهمیدم چرا بار الکتریکی و جرم همهی الکترونها با هم برابر است.» فاینمن پرسید: «چرا؟» و ویلر جواب داد: «به خاطر این که ما در جهان فقط یه الکترون داریم.»
منظور ویلر از این که ما در جهان یک الکترون بیشتر نداریم چیست؟ آیا منظور این است که در جهان یک نوع الکترون داریم یا تنها یک عدد الکترون؟ منظور ویلر دومی است. یعنی همهچیز در جهان از یک تک الکترون ایجاد میشود. این ایده را ایدهی جهان تک الکترونی مینامند که یکی از تفسیرهای متعدد مکانیک کوانتوم محسوب میشود.
«قضیه» جهان تکالکترونی، یک قضیه یا به عبارت بهتر یک فرضیهی ریاضی میباشد که بر مبنای مکانیک کوانتوم بنا شده است. بر اساس این فرضیه، الکترون و پوزیترون (پادالکترون) هر دو یک جسم هستند که به دو نوع متفاوت تجلی پیدا میکند. این جسم هر چه هست میتواند با سرعت سرسامآوری در جهان به جلو و عقب حرکت کند. فرض کنید به جای سوزن یک دستگاه چاپگر که چیزها را چاپ میکند، این الکترون تنها درست همانند یک پرینتر سه بعدی فوق سریع عمل کرده و با حرکتش در خط زمان اجسام و انرژیهای گوناگون را پدید میآورد.
ارتعاش و حرکت این الکترون میتواند منجر به ایجاد ذرات مختلف دیگری همچون فوتون شود. به عبارت دیگر اگر فضازمان را در هر کسر از ثانیه مورد بررسی قرار دهیم، فقط یک الکترون یا یک پوزیترون در فضازمان میبینیم. طبق تفسیر ویلر، این الکترون در جهان به سمت آینده حرکت میکند. این تک الکترونی که طبق این تفسیر همهی اجسام از آن به وجود میآیند فقط «به نظر» میرسه که تعداد زیادی داشته و جهان از تعدادی از آنها تشکیل شده است. این جسم در واقع تنها یکی است و همهی رویدادهای جهان و همهی مادهها از آن ساخته میشوند.
ادامه در یوتیوب.