کرونوس کانال دانش و علوم به زبان فارسی – اخبار علمی و تحلیل
کرونوس – یک ماه پس از این که نتایج آزمایشگاهی داروی تزریقی ضد میگرن در همایش سالانه‌ی آکادمی عصب‌شناسی در آمریکا مورد بررسی قرار گرفت، این شیوه‌ی درمانی سرانجام به تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رسید. اما متأسفانه هزینه‌ی این درمان ممکن است برای کسانی که بیمه‌ی درمانی مناسبی ندارند خود موجب ایجاد سردرد شود!
حالت تهوع و درد شدید میگرن که آخرین تحقیقات آن را به سازگاری انسان‌ها با هوای سرد مربوط دانسته بودند موجب می‌شود ۱۰ درصد از افرادی که پیشینه‌ی ژنتیکی اروپایی دارند به صورت دائم در معرض آن قرار داشته باشند که ۱ درصد از این افراد دست‌کم هر سه روز یک بار این حالت را تجربه می‌کنند. در حالی که برخی از این افراد به داروهای مسکن عمومی واکنش مناسبی نشان می‌دهند، هنوز درمانی برای عموم افرادی که به میگرن دچار هستند وجود ندارد.
Aimovig که عموماً با نام erenumab نیز شناخته می‌شود از شکل‌گیری میگرن جلوگیری می‌کند اما قادر به درمان آن پس از شکل‌گیری نیست. این دارو موجب بی‌اثر شدن مولکولی به نام CGRP (نوعی پپتاید) می‌شود که سیگنال‌های درد میگرن را منتقل می‌کنند. این روش درمان آن‌قدر طولانی است که به جای استفاده از قرص در آن از روش تزریق به اندازه‌ی ماهانه‌ی ۷۰ تا ۱۴۰ میلی‌گرمی استفاده می‌شود.
سازنده‌ی اره‌نوامب می‌گوید هزینه‌ی یک بار تزریق در آمریکا ۵۷۵ دلار خواهد بود، یعنی ۶۹۰۰ دلار برای دوز یک ساله. در حال حاضر سازمان داروی اروپا هم در حال بررسی این دارو است و در صورت تأیید، قیمت آن منوط به مذاکره‌ی میان سازنده‌ی دارو و سازمان‌های بهداشت عمومی خواهد بود. اگر دوز کمی کمتر یا بیشتر تزریق شود در هزینه تفاوت زیادی نخواهد داشت که بدین معنی است که قیمت دارو نباید زیاد باشد.
امگن، سازنده‌ی دارو در بیانیه‌ای در مورد قیمت دارو می‌گوید: «قیمت آیموویگ نمایان‌گر ارزشی است که این دارو به بیماران و اجتماع می‌رساند. این ارزش شامل تأثیرات اقتصادی‌ای است که بر بیماران، نگهداران و کارمندان وارد می‌آید. این دارو به راحتی قابل تهیه توسط عموم بوده و توزیع آن عادلانه و سریع خواهد بود.»
به غیر از مسکن‌ها و تریپتان‌ها که درد میگرن را پس از شروع آن کاهش می‌دهند، درمان‌های پیشگیرانه‌ی دیگری نیز – همچون تنگ‌کننده‌های عروق خونی و بوتاکس – از آن دسته‌اند. اما عوارض جانبی داروهای موجود گاه به بدی خود میگرن می‌باشند. مثلاً بوتاکس هم هزینه‌ی خیلی بالایی دارد و هم تأثیر آن قابل بحث است.
بر اساس گزارش clinical trials، عوارض جانبی اره‌نوامب بسیار کم است.
همچنین این دارو درمانی قطعی نیست. ۳۰ درصد کسانی که با این دارو تحت مطالعه قرار گرفتند، عوارضشان کمی بهبود یافت و عده‌ای دیگر نیز دیگر دچار میگرن نشدند اما بیشتر افراد تحت مطالعه تنها تغییرات ناچیزی را گزارش کردند. همچنین، به نظر می‌رسد برخی از افرادی که ابراز بهبودی کرده بودند تحت تأثیر داروی بی‌تأثیر (که معمولاً در مطالعات پزشکی این‌چنینی برای فهمیدن میزان صداقت شرکت‌کنندگان استفاده می‌شود) بوده‌اند.
با توجه به این که ده‌ها میلیون نفر در سراسر جهان از دردهای میگرنی رنج می‌برند، کاهش متوسط یک حمله‌ی میگرنی در ماه که در کسانی که میگرن مزمن دارند به ۲/۵ حمله می‌رسد، تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر سلامت عمومی دارد.
