کرونوس – آیا میدانستید اسبها برای بیان چیزها حالت چهرهشان را تغییر میدهند؟ تحقیقات نشان داده است قابلیت اسبها در نشان دادن خطر، تعجب یا ناراحتی قطعاً به ظرافت انسان نیست ولی از شامپانزهها بیشتر است.
یک گروه از محققین دانشگاههای ساسکس و پورتثماوت تلاش کردند بفهمند واکنش اسبها به تغییر حالات چهرهی ما چیست؛ اینطور به نظر میرسد که آنها نه تنها میتوانند حالات چهرهی ما را به خاطر بسپارند، بلکه اگر کمی به آنها اخم کنیم، آن را تا مدتها فراموش نمیکنند.
نویسندگان این تحقیق میگویند: «انواع مختلف دیگری از حیوانات نیز میتوانند حالات چهرهی افراد را تشخیص دهند.» سگها، شامپانزهها و حتی پانداها از آن جملهاند.
قبلاً شواهدی مبنی بر استفادهی اسبها از حالات صورت وجود داشت اما آنطور که پژوهشگران معتقدند، «معلوم نیست که آیا حیوانات میتوانند از تغییرات کوچک در چهرهی انسانها که بیانگر احساس آنان است خاطرات طولانیمدت داشته باشند.»
آنان برای فهمیدن پاسخ، تعدادی عکس از صورتهای شاد و عمگین انسانها به اسبهای اهلی نشان دادند. آنان سپس چند ساعت صبر کردند و سپس اسب را به سمت صاحب عکس بردند که این بار حالت چهرهاش معمولی بود. برای جلوگیری از پیش آمدن هر گرایشی، به فرد گفته نشد که چه عکسی از او به اسب نشان داده شده است. همچنین افراد دیگری که اسبها عکسشان را ندیده بودند نیز به اسبها نشان داده شد.
طبق مطالعاتی که در گذشته انجام شده بود، انواع گوناگونی از حیوانات رویدادهای منفی را از چشم چپشان میبینند که اطلاعات بصری آن توسط نیمکرهی راست مغزشان تحلیل میشود. ظاهراً این نیمکره مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به خطرات و تهدیدها میباشد.
در این آزمایش جدید، چشمی که اسب با آن فوکوس کرده بود و همچنین ضربان قلب و توجه یا اجتناب آنها مورد بررسی قرار گرفت. با داشتن همهی این اطلاعات محققین متوجه شدند که اسب نه تنها فرق بین این دو حالت چهره را متوجه میشود، بلکه به خاطر میسپارد که چه کسی آن را ادا کرده و بر اساس آن رفتار میکند.
این را میدانستیم که اسبها از نظر اجتماعی بسیار باهوش هستند. حالا می دانیم که آنها حافظهی احساسی خوبی نیز دارند. اما هنوز نمیدانیم چرا اسبها این قابلیتها را دارند.
این ویژگی ممکن است در ذات آنها باشد و ممکن است آنها علاوه بر انسانها، به حالات چهرهی اسبهای دیگر نیز واقف باشند. محققین اضافه کردند: «این قابلیت ممکن است در روند اهلی کردن آنها ویا به خاطر تجربهی طولانی زندگی آنها در کنار انسانها اتفاق افتاده باشد.»