کرونوس – الئنور لوتز پژوهشگر ارشد دانشگاه واشنگتن است. او در طراحی نقشههای اطلاعاتی بسیار ماهر است و این نقشهها را در وبلاگش که «وال رومیزی» نام دارد به اشتراک میگذارد. آخرین پروژهی او که «اطلس فضا» نام دارد شامل ۱۰ نقشهی بسیار جالب در مورد سیارات، اقمار، خوشههای کهکشانی و دیگر اجرام آسمانی است.
او هر نقشه را به صورت جداگانه به همراه برنامهای که برای طراحی آن استفاده کرده و نحوهی استفاده از آن در دسترس عموم قرار میدهد. اولین نقشهای که وی منتشر کرده مستقیماً ما را به اعماق پیچیدگی منظومهی شمسیمان میبرد و اجسام بزرگ و کوچک را به شیوهی زیبایی نمایش میدهد. این نقشه، دورهی گردش بیش از ۱۸۰۰۰ سیارک که قطر آنها بیش از ۱۰ کیلومتر باشد، ۱۰۰۰۰ شیء سماوی و ۸۰۰۰ جسم دیگر که ماهیت و اندازهشان مشخص نیست را نمایش میدهد.
این نقشه مکان اجرام سماوی را در شب سال نوی ۱۹۹۹ نمایش میدهد. این نقشه با استفاده از اطلاعات ناسا و همچنین اطلاعات عمومی روی اینترنت تهیه شده است. اما تبدیل کردن این اطلاعات به یک نقشه آنطور که به نظر میرسد ساده نبود. دورهی گردش اجسام کوچک در منظومهی شمسی پیچیدگیهای زیادی دارد.
یک نکتهی جالب توجه در این نقشه این است که آنطور که لوتز در پست بلاگش توضیح داده، پلوتون در حال گردش به دور نپتون است. این اشتباه نیست. این بدین دلیل است که مدار گردش پلوتون بسیار بیضویشکل بوده و برای بیست سال زمینی، از نپتون به خورشید نزدیکتر است. این اتفاق بین سالهای ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۹ رخ داده بود.
این نقشه همچنین حاوی اسامی بسیاری از اجرام منظومهی شمسی بوده و دستهبندیهای اصلی برای سیارکها را نیز مشخص کرده است. تلاش لوتز این بود که نام اجرام مهم را در نقشه ذکر کند اما با توجه به محدودیت فضای نقشه، تنها به ذکر بعضی از اسامی پرداخت. اسمهایی از جمله مومینترول و سائورون.
لوتز این اواخر نقشهی توپوگرافی عطارد را نیز منتشر کرده است. این نقشهی زیبا هم به نقشههای باستانی عهد رنسانس شباهت دارد و هم شبیه نقشهای است که کاپیتان یک سفینهی فضایی ممکن است در اتاق کنفرانسش نصب کند. دستورالعمل تهیهی این نقشه و نحوهی استفاده از آن شامل نحوهی نقشهبرداری از ماه، زحل و مریخ میباشد. نقشهی دیگری که دیروز منتشر شده نیز به ساختار زمینشناسی مریخ میپردازد.
با استفاده از این لینک میتوانید به بلاگ و دستورالعملهای لوتز دسترسی داشته باشید.