کرونوس – بیشتر ما در مورد غذاها و طعمهایشان محافظهکار هستیم. اما ظاهرن نوشیدن یک قلپ شیر ترش شده اشتهای ما را برای ماجراجویی بالا میبرد.
ماریانا آبریست و همکارانش از دانشگاه ساسکس در بریتانیا بر روی تأثیر ۵ طعم اصلی در ریسکپذیری انسانها مطالعهای را انجام دادهاند. طی این آزمون، به ۷۰ داوطلب در انگلستان آب خالی یا آب دارای مزهی شور، شیرین، ترش، تلخ و گس داده شد.
داوطلبین درست بعد از نوشیدن آبهایشان به یک بازی کامپیوتری پرداختند که هدف آن باد کردن یک بادکنک با کلیک کردن بر روی آن بود. برای هر کلیک جایزهای نقدی تعیین شده بود، اما اگر بادکنک میترکید هیچ جایزهای تعلق نمیگرفت.
کسانی که طعم شیرین و گس را امتحان کرده بودند، استراتژیهای محافظهکارانه اتخاذ کردند و موجب ترکیدن بادکنکهای کمتری شدند. اما کسانی که نوشیدنی ترش نوشیده بودند، رسیکپذیرترین قماربازان را تشکیل دادند. آنان ۴۰٪ بیشتر از کسانی که نوشیدنی شیرین نوشیده بودند روی بادکنکشان کلیک کردند.
تأثیر بر روی مغز
این آزمون در ویتنام نیز بر روی ۷۱ داوطلب انجام شد. با این که در ویتنام طعم محبوب مردم طعم گس میباشد، محققین تقریباً به همان نتایج قبل دست یافتند که این نشان میدهد احتمالاً تأثیر مزهها بر روی خلق و خو امری جهانی است.
آبریست میگوید که نمیداند چرا طعم ترش چنان تأثیری ایجاد میکند اما میدانیم حس چشایی ما با بازههایی از شناخت رابطهی مستقیم دارد. چیزهایی مانند خصلتهای رفتاری، تأثیرگذاری بر روی رفتارهای اجتماعی، حافظهی کاری و حتی رابطهی ما با الکل.
این محققین میگویند نتایج آنها ممکن است راهی باشد در کمک به اختلالات ذهنی؛ مثلاً جویدن آدامس با طعم ترش ممکن است به افراد مضطرب کمک کند ماجراجویی بیشتری داشته باشند.