کرونوس – سال گذشته ادارهی پلیس انگلستان در South Wales و Leicestershire برای شناسایی مجرمین فراری شروع به استفادهی آزمایشی از یک سیستم تشخیص چهره کرد. به نظر میرسد این کار باید زمان صرف شده توسط پلیس برای شناسایی قانونشکنان را کاهش میداد؛ اما اتفاقی که افتاد از جنس دیگری بود.
قضیه از این قرار است که سیستمهای تشخیص چهره در تشخیص چهره آنقدرها هم خوب نیستند.
برای نمونه، در یک مسابقهی فوتبال میان رئال مادرید و یوونتوس در سال ۲۰۱۷، تعداد ۲۰۰۰ تماشاگر به عنوان تهدیدگر بالقوه تشخیص داده شدند. از ۲۴۷۰ نفری که توسط سیستم علامتگذاری شدند، ۲۲۹۷ مورد (یعنی ۹۲٪) به اشتباه تشخیص داده شده بود.
نرمافزار این سیستمها از یک دوربین برای اسکن و شناسایی چهرهی انسانها استفاده کرده و نتایج را با یک پایگاه داده از عکسهای افراد بازداشت شده مقایسه میکند. اگر سیستم موردی را از این دیتابیس شناسایی کند، فردی که این دادهها را بررسی میکند آن را نادیده میگیرد؛ اما در بعضی مواقع نیز فردی را برای پرسش و پاسخ به سمت مظنون میفرستد. اما یکی از مشکلات بزرگ این است که کیفیت فیلمبرداری این دوربینها معمولاً پایین و تصاویر تار هستند. این بدین معنی است که سیستم فقط در صورتی که شما خیلی شبیه به یکی از افراد بازداشتشده باشید شما را شناسایی میکند.
پلیس South Wales در بیانیهای اعتراف کرد: «هیچ سیستم تشخیص چهرهای ۱۰۰٪ دقیق نیست.»
این ادعا با واقعیت فاصلهی زیادی دارد چراکه تعداد تشخیصهای نادرست توسط این سیستمها به مراتب از تشخیص درست توسط آنها بیشتر است.
مارتین اویسون، یک استاد تکنولوژی تشخیص قانونی از دانشگاه نورتومبریا به Wired گفت: «من فکر میکنم تعداد گزارشهای تشخیص خطا بسیار بالا است. در این حالتها حتی افراد عادی میتوانند مضنون جلوه کنند.»
با این که انتقادات سختگیرانهای به استفاده از این ابزار برای کنترل افراد جامعه وجود دارد، سازمانهای امنیتی و پلیسی به بهانهی دفاع از امنیت عمومی دائماً در حال بهکارگیری این سیستمها هستند. با این حال پلیس South Wales ادعا کرده است که از طریق این سیستمهای تشخیص چهره از زمان راهاندازی آنها در سال ۲۰۱۷ تاکنون ۴۵۰ مجرم را شناسایی و دستگیر کرده است. آنان همچنین ادعا کردهاند که هیچیک از این افراد به اشتباه دستگیر نشده است.