کرونوس کانال دانش و علوم به زبان فارسی – اخبار علمی و تحلیل
نویسنده: شورای حاکم انقلابی مجارستان (۱۹۱۹)
مترجم: مراد شیرین
به همگان!
امروز کارگران مجارستانی تمامی اختیار [دولتی] را در دست خود می‌گیرد. متلاشی شدن دنیای بورژوازی و ورشکستگی حکومت ائتلافی، کارگران و دهقانان را وادار می‌کند که این قدم را بردارند. تولید سرمایه‌دارانه متلاشی شده است. فقط کمونیزم است که می تواند کشور را از هرج و مرج محفوظ نگاه دارد.
در سیاست خارجی نیز ما با چنین فاجعۀ کاملی مواجه هستیم. کنفرانس پاریس(۱) تصمیم گرفته است که نزدیک به کل مجارستان را اشغال نظامی کند، و به مرز اشغال به مثابۀ مرز سیاسی قطعی نگاه می‌کند و بدین‌گونه ارائۀ خوراک و زغال سنگ را غیرممکن می‌سازد. نجات ما در دیکتاتوری پرولتاریا نهفته است. برای [تحقق] این هدف، اتحاد کامل پرولتاریا (کارگران انقلابی) لازم می‌باشد. بنابراین حزب سوسیال دمکرات و حزب کمونیست متحده شده‌اند. حزب سوسیالیست مجارستان از این پس تمامی مردان و زنان کارگر کشور را به عضویت قبول می‌کند.
این حزب به «شورای حاکم انقلابی» قدرت می‌دهد که حکومت را به عهده گیرد. این حکومت شورایی کارگران، دهقانان و سربازان را در سراسر کشور توسعه خواهد داد، که حوزه‌های قدرتی مقننه، مجریه و قضائیه را اعمال کنند. مجارستان یک جمهوری شورایی می‌شود، که بلافاصله اصول سوسیالیزم و کمونیزم را به اجرا می‌گذارد. املاک بزرگ، معادن، شرکت‌های بزرگ صنعتی، بانک‌ها و وسایط نقلیه، اشتراکی خواهند شد. اصلاحات ارضی نه از طریق تقسیم [زمین‌ها] به قطعات کوچک، بلکه از طریق شوراهای تعاونی به اجرا گذاشته خواهند شد. به سوداگران، و آنان که بر گرسنگی و نیازمندی احتکار می‌کنند، بی‌رحمانه برخورد خواهد شد.
«شورای حاکم» خواهان انضباط آهنین است. راهزنان ضدّ انقلاب و یاغی‌های غارتگر با حکم مرگ مجازات خواهند شد. شورا یک ارتش پرولتری قدرتمند سازمان می‌دهد که تا دیکتاتوری کارگران و دهقانان علیه سرمایه‌داران و زمین‌داران مجارستان، و همچنین «بویار»ها(۲)ی رومانی و بورژوازی چکسلاواکی حمایت کند.
[شورای حاکم] صمیمیت و همدلی کامل معنوی و آرمان خود را با حکومت شورایی روسیه اعلام می‌کند، و به آن پیشنهاد پیمان نظامی می‌دهد. درودهای برادرانه به کارگران انگلستان، فرانسه، ایتالیا و امریکا می‌فرستد، و آنان را فرامی‌خواند که حتی برای یک دقیقه هم لشگرکشی شرورانه و درندۀ حکومت‌های سرمایه‌داری علیه جمهوری شورایی مجارستان را متحمل نشوند. کارگران چکسلاواکی، رومانی، صربستان و کروواسی را به الحاق پیمان نظامی علیه بورژوازی، «بویار»ها، زمین‌داران و خاندان‌های سلطنتی دعوت می‌کند. و کارگران اتریش–مجارستان و آلمان را به گسست پاریس و الحاق خود به مسکو فرامی‌خواند، که یک جمهوری شورایی احیا کنند، و با امپریالیست‌های فاتح سلاح به دست مقابله کنند.ما به سختی‌ها و فداکاری‌هایی که با آن رو به رو خواهیم شد، آگاه هستیم. ما می‌بایست که مبارزه کنیم تا منابع و آذوقۀ خوارک و معادن را آزاد کنیم، و آزادی برادرانمان و هستی خود را کسب نماییم. ما به شجاعت پرولتاریا اطمینان داریم. ما مسیری را انتخاب می‌کنیم که برای ما سختی، تهی‌دستی و رنج به ارمغان خواهد آورد، چرا که فقط به این ترتیب می‌توانیم به پیروزی جنبش سوسیالیزم کمک کنیم، و جهان را رها کنیم. ما همگی را فرامی‌خوانیم که یا مشغول کار شوند و یا وارد ارتش پرولتری شوند.
منبع: رابرت و. دانیلز (ویراستار)، «تاریخ مستند کمونیزم»، جلد دوم، صص. ۹۱-۹۳، انتشارات «وینتج»، نیویورک، ۱۹۶۲.
۱ «کنفرانس صلح پاریس»: نشستی در سال ۱۹۱۹ که در آن قدرت های امپریالیستی پیروزمند شرایط صلح را بر قدرت ها و کشورهای شکست خورده تحمیل کردند. قراردادهای «ورسای» (در مورد تسلیم شدن آلمان) و «تری آنون» (در مورد تسلیم شدن مجارستان) از سلسله قراردادهایی بودند که در این اجلاس تهیه شدند.
۲ اشراف
