کرونوس – زبانی که اصحاب سیاست از آن استفاده میکنند، زبان بسیار دقیق و حسابشدهای است. آنان با استفاده از زبانشان رأیها را برمیگردانند، اپوزیسیون را میکوبند و موضع خود را جایگزین میکنند. اما به نظر میرسد سیاست این افراد فقط زبان آنان را تحت تأثیر قرار نمیدهد بلکه روی نحوهی گفتار آنان نیز تأثیر دارد.
پارلمان انگلستان در لندن (که در قسمت جنوبی انگلستان واقع شده) قرار دارد. تصور بر این است که نمایندگان مردم که از نقاط مختلف انگلستان برای کار و شرکت در جلسات مجلس به جنوب این کشور سفر میکنند، لهجهی جنوبی میگیرند. این موضوع برای نمایندگان اسکاتلندی که از اسکاتلند به پایتخت میرفتند همیشه محل بحث بوده است.
مردم قبلاً متوجه این تغییر لهجهی نمایندگان اسکاتلندی شده بودند. وقتی کسی در داخل کشور خودش به منطقهای با لهجهی متفاوت مهاجرت کند، به تدریج لهجهی آن منطقه را میگیرد. میزان این تغییر خیلی متفاوت است، اما اصل تغییر مورد تأیید بسیاری قرار گرفته.
محققین برای بررسی این موضوع، روی لهجهی ۱۰ نمایندهی اسکاتلندی مجلس بریتانیا در طی یک سال مطالعهای را انجام دادند. نتایج این تحقیقات که در اینجا منتشر شده است، مشخصاً به حروف صدادار، کیفیت صوتی آنها و تأثیرات آنها روی لهجه میپردازد.
محققین متوجه شدند با این که ارتباطی بین لهجه و طبقهی اجتماعی وجود ندارد، اما یک ارتباط بین نوع گفتار نمایندگان و حزب سیاسی آنان وجود دارد. ظاهراً نمایندگان عضو حزب ملی اسکاتلند (SNP) حرف صدادار موجود در کلمهی cat را کمی بمتر از اعضای حزب کار اسکاتلند (SLP) بیان میکنند.
جالب اینجاست که پیش از این تصور میشود حرف صدادار بمتر در میان این سیاستمداران به دلیل گرایش ضد نهادی اسکاتلندیها بوده است: گرایش استقلالطلبی در میان اکثر هواداران و اعضای SNP وجود دارد. محققین همچنین معتقدند سیاستمدارانی که لهجهی اسکاتلندی خود را حفظ میکنند، روی هویت سیاسی خود سیمان ریخته و فاصلهشان را از اصولگرایان مجلس حفظ میکنند.
نویسندگان این مقاله میگویند به دلیل این که طبقهی اجتماعی و حزب سیاسی ممکن است بتواند روی لهجه تأثیرات زیادی داشته باشد، این تحقیقات باید ادامه یابند.